Η θέρμανση είναι μια σημαντική ανησυχία για τους παραγωγούς θερμοκηπίων, καθώς και άλλων βιομηχανικών μονάδων, όπως μηχανουργεία, συνεργεία, βιοτεχνικούς και βιομηχανικούς χώρους, φυτώρια, χοιροστάσια, πτηνοτροφεία κ.τ.λ. . Αυτό οφείλεται πρώτιστα στις δαπάνες που περιλαμβάνονται στην αγορά και τη λειτουργία του εξοπλισμού θέρμανσης καθώς επίσης και τα ενδεχομένως καταστρεπτικά αποτελέσματα ενός κακοσχεδιασμένου συστήματος. Αν και η ηλιακή ενέργεια αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό παράγοντα στη θέρμανση θερμοκηπίων, τα συμπληρωματικά συστήματα θέρμανσης αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για μια ολοκληρωμένη ετήσια παραγωγική απόδοση.
Ο άνθρακας, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο είναι οι πιο κοινές μορφές ενέργειας για την θέρμανση ενός θερμοκηπίου, η επιλογή των οποίων βασίζεται κατά κανόνα στην οικονομία που αποφέρει ανά στρέμμα.
Τα συστήματα θέρμανσης των θερμοκηπίων διαφοροποιούνται ανάλογα με :
- Την πηγή που παρέχει την θερμική ενέργεια.
- Το σύστημα παραγωγής θερμότητας (π.χ. λέβητας και καυστήρας).
- Το σύστημα διανομής της θερμότητας μέσα στο θερμοκήπιο.
